As formas tipo 'tivo' e o contacto lingüístico cos romances centrais

Neste traballo pretendo tomar un ítem lingüístico cuxa historia nunca resultou sospeitosa: o sufixo de número persoa (doravante, SNP) -/o/ da 3sg.ind.prt.pfv nos pretéritos fortes, tipo tivo. Vou aplicarlle a este SNP o método de detección de interferencias que Freixeiro Mato (1998) explicita e tentar levantar sospeitas razoables sobre a orixe converxente desta forma. Se consigo tal, deixarei aberto un desafío: ¿Debemos condenar esta forma e recomendar outras non converxentes, como se fai coas segundas formas dos dobretes dicir-dicer, recibir-receber, vivir-viver? Falarei de contacto do galego cos romances centrais, en que inclúo nun bloque o asturleonés e o castelán; unifico contacto xeográfico co asturleonés, e contacto vertical, por superposición, co castelánMinisterio de Ciencia e Innovación, dentro do proxecto "Cambio lingüístico en el gallego actual" (FFI2012-33845

Sobre a Gallaecia magna e as relacións históricas e xeolingüísticas entre galego, protugués e asturiano

The aim of this article is to call attention to the existence of certain dialectal features that prove the existence of a Galicio-Asturian geolinguistic area (including the Portuguese Baixo-Minho) which dates back to the period of Roman colonization. What we effectively do is revive the geo-historico-linguistic notion of a Gallaecia Magna elaborated by Joseph M. Piel as the original geographical birthplace of Portuguese, Galician and Asturian. This area consisted of north-east Portugal, the provinces of Pontevedra, Coruña, Lugo and the western part of Oviedo. Some differences between Galician and Portuguese (that show Galician as more akin to Asturian) must have to do with the affinity of Galician and western Asturias to this area. The features are proof of a long period of contact between Galician and Asturian, and their allegiance to the area, as opposed to the independent, sometimes united, stance of Portuguese and Castilian in the face of these facts

¿Influente ou influínte? : Prescrición e uso da vogal temática verbal da C-III nos adxectivos en –nte na lingua galega

Este estudo céntrase nos problemas que o sufixo -nte e, en xeral, estes adxectivos con -nte lles ocasionan ós usuarios do estándar; con todo, e por razóns de tempo e espazo, no presente estudo só me vou centrar nunha única cuestión: a calidade da vogal situada á esquerda do sufixo -nte, xeralmente considerada vogal temática verbal, nos temas de adxectivos que por medio deste sufixo se relacionan con temas verbais da C-III gal

«Y-o sapo que oía repuxo: ¡cró, cró!»: ¿É posible filosofar en galego popular?

Este traballo realizouse no marco do proxecto “Estudo contrastivo sociolingüístico e fraseolóxico entre o (baixo)alemán e o galego: a súa situación en Europa como linguas menores e análise da súa fraseoloxía como signo de identidade cultural”, financiado pola Xunta de Galicia (PGIDIT04PXIA20402PR

De ciencia, ideoloxía e valores lingüísticos en Galicia: unha reflexión

Este traballo realizouse no seo do proxecto: “Estudo contrastivo sociolingüístico e fraseolóxico entre o (baixo)alemán e o galego” (PGIDIT04PXIA20402PR

As formas camín e chen en galego e asturiano: solucións supra-rexionais, solucións rexionais e contínuum xeolectal

Este traballo pretende ilustrar os problemas de clasificar como pertencentes a unha lingua os trazos dialectais compartidos por varias. Con este fin, analízanse os resultados romances dos grupos latinos -INU e - ENU no noroeste da Península Ibérica desde unha perspectiva xeolingüística. Para superar os problemas detectados, úsanse como ferramentas conceptuais as nocións de solución supra-rexional e solución rexional tomadas de Diego Catalán (1956-57/1957-58), así como a de contínuum xeolectal propia da xeografía lingüística. Deféndese unha mesma evolución para para -INU e -ENU nas falas catalogables como galegas e nas catalogables como asturianas, estendida por procesos de difusión; do mesmo xeito, tenta demostrarse a inconveniencia de afirmar a existencia de trazos asturianos nas falas galegas ou de trazos galegos nas falas asturianas.Este trabajo pretende ilustrar los problemas de clasificar como pertenecientes a una lengua los rasgos dialectales compartidos por varias. Con este fin, se analizan los resultados romances de los grupos latinos -INU e -ENU en el noroeste de la Península Ibérica desde una perspectiva geolingüística. Para superar los problemas detectados, se usan como herramientas conceptuales las nociones de solución supra-regional y solución regional tomadas de Diego Catalán (1956-57/1957-58), así como la de contínuum geolectal, propia de la geografía lingüística. Se defiende una misma evolución para -INU y -ENU en las hablas catalogables como gallegas y en las catalogables como asturianas, extendida por procesos de difusión; asimismo, intenta demostrarse la inconveniencia de afirmar la existencia de rasgos asturianos en las hablas gallegas o de rasgos gallegos en las hablas asturianas.This work tries to show the problems that emerge by classifying the dialectal features shared by most than one language as pertaining only to one. In order to reach this goal, the romance results of the latin groups -INU and -ENU in the northwest of the Iberian Peninsula will be analysed from a geolinguistic point of view. The notions of supra-regional and regional solutions, taken from Diego Catalán (1956-57/1957- 58), as well as the notion of geolectal continuum, will be used to overcome these problems. A common kind of evolution for -INU and -ENU will be defended to speeches that can be considered Asturian and to speeches that can be considered Galician; this common evolution was probably spread by diffusion processes. Finally, the inconvenience of saying that in Galician there exist Asturian features or that in Asturian there exist Galician features will be shown

O galego, unha lingua sen dialectos: olladas sociais e lingüísticas sobre a variación dialectal

Galician dialectologists often deny that Galician language includes dialects and take this absence as an evidence of its unity. However, these scholars group the different geographical varieties into entities that they may refer to as blocks, areas or types. In this paper I will analyse the way Galician dialectologists stablish the unity of Galician language, organize its geolectal varieties and justify its autonomy with respect to its neighbour languages. My approach suggests that there exist two ways of looking at the Galician dialectal varieties: a social and a linguistic view.Os dialectólogos galegos acostuman a negar que o galego conteña no seu seo dialectos e interpretan esta ausencia como mostra da súa unidade. Con todo, estes investigadores agrupan as diversas falas en entidades que poden denominar bloques, áreas ou modalidades. Neste traballo analízase como os dialectólogos galegos establecen a unidade do galego, organizan as súas variedades xeolectais e xustifican a súa autonomía fronte ás linguas veciñas. A miña aproximación mostra que existen dúas formas de contemplar as falas galegas: unha ollada social e outra lingüística